ημιεδραίος

-αία, -ο

1. ο κατά το ήμισυ εδραίος, μισοκαθισμένος

2. φρ. (γυμναστ.) «ημιεδραία θέση» — η θέση τού καθισμένου με τον έναν μόνο μηρό πάνω σε οριζόντια δοκό ή άλλο γυμναστικό όργανο, ενώ ο άλλος μηρός τού γυμναζόμενου κρέμεται φυσικώς.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ημι-* + εδραίος (< έδρα)].